วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

กลอนวันวาเลนไทน์

ร ถ ไ ฟ ฟ้ า . . . ม า ห า แ ล้ ว น ะ เ ธ อ
วางโทรศัพท์ลง...
รอยยิ้มยังคงเปื้อนบนใบหน้า
ตา เป็นประกาย...หัวใจเต้นดังออกมา
...แต่จำไม่ได้...ตอบเธอไปว่า...ยัง ไง...
..................................................................
"พร้อม แล้วหรือยัง
ที่จะเดินทางร่วมกัน...เติมวันสดใส"
คำถามง่ายๆ...ที่ฉัน จำไม่ได้ว่าตอบอะไรออกไป
เธอรู้คำตอบอยู่แล้วใช่ไหม...ตลอดมา

"พร้อม เสมอ"
คำตอบที่อยากบอกเธอ...ตั้งแต่วันที่เราพบหน้า
เธอเป็นคนเดียว ...ในส่วนเติมเต็มของวันเวลา
ในช่องว่างที่ตามหา...จะเป็นใครไม่ได้นอก จากเธอ
..................................................................
บน ถนนสายนั้น
ครั้งแรกที่เราเดินทางไปด้วยกัน...จำได้ใช่ไหม
ฉันเชื่อ มั่น เธอมั่นใจ
จะถึงจุดหมายอย่างปลอดภัยไปด้วยกัน
....................................................................
ใคร หลายคนห่วงใย
ความรักทางไกล...อาจเป็นไปแค่ฝุ่นฝัน
ณ เวลานี้ เราได้พิสูจน์หัวใจของกันและกัน
ระยะทางไม่เคยบั่นทอนความเชื่อมั่นที่ เรามี
..................................................................
ขอบคุณที่ให้ฉันสัมผัสถึงความรัก
ขอบคุณที่แน่นหนัก...ไม่เคยเดินหนี
ขอบคุณทุกวันที่มีเธออยู่...ในทุกวินาที
ขอบคุณนะคะคนดี...
"ขอให้เรา อยู่เคียงข้างกันแบบนี้ตลอดไป"

ขอขอบคุณ กลอนวันวาเลนไทน์ Thaipoem.com โดยคุณ นางฟ้าซาตาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น